آبینا یک‌بار کل روز را صرف آب آوردن برای مزرعه‌ پدرش کرده بود: به سر چشمه می‌رفت، سطلش را در آب فرو می‌کرد، برمی‌گشت و حوضچه را پر می‌کرد. نزدیک شب بود و آبینا هرقدر آب می‌آورد فایده نداشت. انگار حوضچه هیچ‌وقت پر نمی‌شد. صبح روز بعد، همه‌ی گیاهان خشکیده و پژمرده شده بودند و برگ‌های قهوه‌ای زمین جلوی کپرشان را کثیف کرده بودند.
آن موقع آبینا فقط پنج سال داشت و نمی‌فهمید چطور امکان دارد کسی آنقدر زحمت بکشد چیزی را زنده نگه دارد و آن چیز به هرحال بمیرد. تنها چیزی که می‌دانست این بود که پدرش هر روز به گیاهان رسیدگی می‌کرد، دعا می‌کرد و هر فصل وقتی اتفاقی که نباید بیفتد می‌افتاد، سرش را بالا می‌گرفت و باز از نو شروع می‌کرد. هربار بد شانسی می‌آورد با آن مثل یک فرصت برخورد می‌کرد. آبینا هرگز ندیده بود پدرش گریه کند. برای همین آن بار آبینا به‌جایش گریه کرد.

پدرش او را در کپر دید و کنارش نشست و پرسید: «چرا داری گریه می‌کنی؟»
آبینا از میان هق‌هقش گفت: «همه‌ی گیاه‌ها مردن. من می‌تونستم کمکشون کنم!»
پدرش پرسید: «آبینا، اگر می دونستی که گیاه‌ها قراره بمیرن کدوم کارت رو متفاوت انجام می‌دادی؟»
آبینا یک لحظه فکر کرد و با پشت دست بینی‌اش را پاک کرد و گفت: «بیشتر آب می‌آوردم.»
پدرش سر به تایید تکان داد. «خب پس دفعه‌ی بعد بیشتر آب بیار. اما برای این‌دفعه گریه نکن. حسرت و پشیمانی نباید در زندگی‌ات جایی داشته باشه. اگر در اون لحظه‌ای که داری کاری رو انجام می‌دی به اون کار ایمان و اطمینان داری، بعدا نباید بابتش حسرت بخوری و احساس پشیمانی کنی.»

• صفحه ۲۳۵ و ۲۳۶
#به_خانه_بیا
یآجاسی

نابودی یک ملت از درون خانه‌ی مردمانش آغاز می‌شود.

ضرب‌المثل غنایی

• صفحه ۴۳۵
#به_خانه_بیا
یآجاسی

-----------------@*--

حذف حیاط بدترین انتخاب ما بود برای ادامه  حیات

ممکن است که در گل‌ولای زندگی فرو رفته باشید و به‌آسانی می‌توان فهمید که گاه زندگی را گل‌ولای فرامی‌گیرد. در این شرایط دشوارترین کار این است که تسلیم ناامیدی نشویم. اما باید به‌یاد بیاوریم که رنج نوعی گل‌ولای (مرداب) است که برای خلق لذت و شادی (نیلوفر) به آن نیاز داریم. بدون رنج شادکامی معنا ندارد.

• صفحه ۱۹
#نیلوفر_و_مرداب
تیچ نات هان

^^^^^*^^^^^

ارزش بعضی چیزا با به زبون آوردنش از بین می ره
این آخرِ بدبخت بودنه که به کسی بگی، گاهی حالم رو بپرس
همیشه دیدن یه پیام ناگهانی، شنیدن یه سلام بی هوا، از آدمی که انتظارش رو می کشی، می تونه حال و روزت رو عوض کنه
گاهی آدم خودش رو گم و گور می کنه، فقط به این امید که یه نفرِ بخصوص سراغش رو بگیره
بر خلاف تصور، خوشحال کردن آدمِ تنها، خیلی سخت نیست
فقط کافیه وانمود کنی به یادش هستی

پویا جمشیدی

..♥♥..................

nyctophilia
افرادی که عاشق شب و تاریکی هستن و حینش احساس آرامش می کنن

Pluviophile
افرادی که عاشق بارونن و در بارون احساس شادی و ارامش خاطر پیدا میکنن

Selenophile
افرادی که عمیقاً عاشق ماه هستن و به طور ناخوداگاه جذبش می شن

Stigmatophile
افرادی که عاشق تتو کردن و پیرسینگ زدن هستن

Texteovert
افرادی که با چت کردن نسبت به دیدار حضوری یا تماس تلفنی یا تصویری راحت ترن

opacarophile
به کسایی می گن که دوست دارن به تماشای غروب افتاب بشینن و از اون لذت می برن

Tsundoku
افرادی که عاشق کتاب خریدن هستن ولی اونو نصف نیمه رها می کنن و نمیخونن

tidsoptimist
افرادی که همیشه دیر سر قرار خود می رسن چون فکر می کنن به اندازه ی کافی وقت دارن

ilunga
افرادی که برای بار اول همه چیزو می بخشن، بار دوم تحمل می کنن وای بار سوم براشون وجود خارجی نداره، درواقع تو براشون وجود خارجی نداری

^^^^^*^^^^^

إذا كان هذا وطناً، فما شكل الزنزانة؟!
اگر این‌ست وطن، چگونه‌ست اسارتگاه؟!

o*o*o*o*o*o*o*o

میخواهم بروم دور خیلی دور،
یک جایی که خودم را فراموش بکنم.
فراموش بشوم، گم بشوم، نابود بشوم،
میخواهم از خودم بگریزم.

صادق‌ هدایت

♥♥.♥♥♥.♥♥♥

میگفت
همه ی رابطه ها تاوقتی خوبه که آدمها قبل از قصه ی عشق و عاشقیشون باهم رفیق باشن
واسه هم زیرو رو نکشن؛ بهم انرژی مثبت بدن
کنار هم واس آرزوهاشون بجنگن ورویاهاشون رو باهم ببینن!

آرمان‌ رنجبریان